Turcja przybije gwóźdź do rosyjskiej trumny? [komentarz]

Ja bardzo bym chciał, żeby Polska mogła w ramach UE budować niezależną od USA i NATO siłę polityczno-militarną. To by pozwoliło na scalenie od razu i interesu ekonomicznego i interesu bezpieczeństwa – na tej samej podstawie. Sęk w tym, że Berlin i Paryż wolą współpracę i supermocarstwo z Kremlem. Przykład pragmatycznych Skandynawów z NORDEFCO pokazuje, że trzeba się opierać Rosji bez patrzenia na jądro karolińskie – a jeżeli Berlin z Paryżem kombinują z Kremlem – to w istocie są WROGAMI. Ta prosta prawda – zwykła oczywistość – jakoś nie może się przebić do świadomości “zwykłych ludzi” – ale co gorsza – nawet do przywódców politycznych WSZYSTKICH partii politycznych. Żeby była jasność – chodzi mi o drabinę eskalacyjną. Czyli, jeżeli Kreml zmierza do agresji militarnej – to SYMETRYCZNIE musimy wspiąć się na ten sam poziom eskalacji – być gotowymi do aktywnej obrony militarnej. Jeżeli Berlin i Paryż atakują politycznie i ekonomicznie i propagandowo – to my musimy odpowiadać symetrycznie i skutecznie na tym samym poziomie. Względem Kremla musimy doprowadzać swoją gotowością militarną [to w najlepszym wariancie] do takiego poziomu, by Kreml po kalkulacji koszt/efekt zaniechał ataku już na etapie planowania. I tak samo względem Niemiec – musimy doprowadzać Berlin i Paryż do takich kosztów, by taka polityka im się nie opłacała. Kreml rozumie politykę siły militarnej – a Berlin i Paryż rozumieją politykę lewarów finansowych i ekonomicznych i presji nazwijmy “ideologicznej” – mając media w ręku. A Berlin i Paryż przekładają sprawy “ideologiczne” wprost na “praworządność” – i na mechanizm przyznawania funduszy unijnych jako lewar na Polskę. Stąd musimy na każdym kroku sekować i Berlin i Paryż, ich zakłamanie [np. ideologii LBGTQX] i klęskę polityki multi-kulti i “tolerancji”, obnażać w istocie zdradziecki wobec UE projekt NS2 i kumanie się z Kremlem, czy uznawanie Białorusi za rosyjską strefę wpływu. Moim zdaniem trzeba zacząć od przejęcia mediów w Polsce – ale to za mało – chodzi o zbudowanie ROZWOJOWE nasze wszelkie media, które będą na okrągło w danych językach graczy – tłoczyły nasza narrację. I w to trzeba “wpompwać” miliardy – w stacje TV, kanały radiowe, internetowe portale. Tu chodzi o “projekcję siły propagandowej” – na terytorium przeciwnika. Tak, by każdy antypolski akt sprzedawany pod cnotliwym pod szyldem “obrony praworządności w Polsce” – był natychmiast demaskowany i wyszydzany jako skrajna hipokryzja. Co akurat jest łatwe – bo za cnotliwymi deklaracjami Berlina i Paryża [i Brukseli robiącej za listek figowy strefy karolińskiej] kryje się w istocie działanie wrogie, oparte nie tylko o ich partykularne interesy finansowe i ekonomiczne – ale o zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa – planami najpierw budowy podporządkowanej Mitteleuropy, a potem supermocarstwa TOTALITARNEGO Lizbona-Władywostok, gdzie miejsca dla Polski nie ma. Krytyka federalizacji UE jako projektu totalitarnego, skrajnie antydemokratycznego i antywolnościowego upiora orwelllowskiego rodem z “1984” – winna być filarem naszej propagandy medialnej – na każdym kroku – w każdym państwie UE i Europy – ale i świata. Co nie oznacza jakiego obrażania się i działania emocjonalnego -względem jądra karolińskiego – tylko właśnie działania na chłodno, pragmatycznie skalkulowane co do celów i efektów. Właśnie o to chodzi, by stawiać Berlin i Paryż w rozkroku środowisk politycznych i ekonomicznych – bo przecież oni tu inwestują w przemysł w Polsce nie z dobrego serca, ale dla niższych kosztów pracy, a także [np. Airbus, Siemens] dla wykształconej kadry. Czyli robią to tylko dla zysków. A zrolowanie roszczeń Berlina i Paryża i obnażenie hipokryzji względem “praworządności” [co swoją drogą, na tle tego co się wyprawia w stylu żółtych kamizelek czy przez gangi imigrantów, jest sprawą dziecinnie łatwą na zasadzie “źdźbło w naszym oku widzicie – a belek w swoich oczach nie dostrzegacie”]. Więcej – dobrze jest porozliczać i Berlin i Londyn za niedotrzymane zobowiązania 1939 – i wystawić rachunek. A Niemcom – wystawić rachunek za zbrodnie i zniszczenia w II w.św. na 850 mld dolarów. Zresztą Kremlowi też. Chłostać na każdym kroku Niemcy jako faktyczne przedłużenie III Rzeszy – bo przecież denazyfikacja była tam fikcją, a różni zbrodniarze wojenni – zajmowali poczesne stanowiska, robili karierę – także polityczną – i 99,99% zbrodniarzy włos z głowy nie spadł, a wszelkie oskarżenia były oddalane – i byli traktowani jako szanowani i zasłużeni obywatele – stąd mówienie o Niemczech jako “wzorcowej demokracji” zasługuje na Monthy Pythona i tzw. “Himalaje hipokryzji”. Obrócić “polskie obozy śmierci” w dowód przed sądem – choćby w Hadze – mataczenia i wrogiej manipulacji dla osłony zbrodni Niemiec -co wymaga – prócz rachunku głównego – osobnego odszkodowania – ale i “komisarycznego” zbiorowego przeglądu “praworządności” w Niemczech. Mamy takie asy w ręku – same tematy samograje – a gramy, jakbyśmy mieli najwyżej walety… I w tych sprawach musimy mieć własne plany i działania – nie oglądając się np. na USA. Czyli na interes USA, które nadal obstawiają skaptowanie Niemiec do swojego obozu – i tłumią nasze roszczenia – co jest amerykańskim elementem przetargowym rozmów pod stołem – czyli Jałty USA-Niemcy – kosztem Polski. Żeby była jasność – nie jestem zdeklarowanym przeciwnikiem “na sztywno” czy Rosji, czy Niemiec czy Francji – ani ślepym zwolennikiem USA. Uważam, że innych graczy musimy wykorzystywać do swoich celów ze względu na ich ograniczenia, ich cele, w których możemy powiedzieć wyskalowane “TAK” albo “NIE” albo zachować neutralność. Mogę sobie wyobrazić np. taką sytuację, w której – już w toku wojny globalnej – cała Wschodnia Flanka Europy dokona deal’u z Rosją- względem agresji Chin na Rosję [choćby przez układ pod stołem o nieagresji i przekazanie np. danych wywiadowczych – co pozwoli Rosji na przerzut sił z zachodu i skoncentrowanie sił na odparcie agresji na wschodzie] – by zachowała się wystarczająco duża europejska część Rosji [bo Syberię mam za straconą] – jako strefa buforowa względem Chin. Gdzie takie stanowisko Wschodniej Flanki Europy wobec Rosji będzie w pełni zgodne ze stanowiskiem np. jądra karolińskiego. I mogę sobie wyobrazić sytuację, gdy Polska dalej formalnie w NATO pod przywództwem USA, będzie nominalnie wrogiem Chin w konflikcie – a faktycznie ograniczy się do symbolicznego zaangażowania – i po rozstrzygnięciu, że Chiny wygrają – obróci się z resztą Europy na Chiny. Co wcale nie będzie np. oznaczało hołdu lennego względem Pekinu – bo taka Europa będzie pod stołem wspierała przegrana Rosję – jako strefę buforową. I cała Europa z Rosją – będzie wspólnym graczem względem Chin – na tyle silnym, by Chiny musiały zaakceptować “osobność” tej nowej Europy. Oczywiście upraszczam sprawy [np. pominąłem sprawę naporu islamu na Europę], żeby przedstawić pewien model postępowania. Nasze zadanie strategiczne to właśnie po pierwsze i najważniejsze – nr 1 = przetrwanie – a potem – by jak najmniejszym kosztem i stratami – zająć jak najwyższe miejsce w nowym podziale świata. Akurat i Polska i Wschodnia Flanka Europy są w takim położeniu – w którym obrót na zwycięzcę jest najłatwiejszy – szczególnie, gdy stworzy się szersza europejską siłę koalicyjną, z którą nawet wygrany będzie się musiał liczyć. Więcej – nie wykluczam, że w nowym układzie cała Europą z pozostałą Rosją – stworzy wspólną koalicję konfederacyjną i przestrzeń gospodarczą – ale i interoperacyjność militarną – by wystąpić jako liczący się zewnętrzny gracz wobec zwycięzcy. Nie stworzy koalicję scentralizowaną – ale w układzie XXI w. – czyli nowoczesne sieciocentryczne spięcie aktywów rozproszonych miecza i tarczy – np. zarządzanych przez AI. Może się okazać , że Polska w trakcie Wielkiego Chaosu i potem Wielkiej Konfrontacji [czyli pułapek Kindlebergera i Tukidydesa – i wynikłej wojny globalnej] będzie kilkukrotnie zmieniała różne sojusze – w zależności od przebiegu gry. Gdzie część tych sojuszy będzie strategiczna [na pewno sojusz ostatni], a część tylko taktyczna i przejściowa. Wracając do “tu i teraz” – musimy kalkulować na jak największą liczbę kroków do przodu – bo jeżeli tego zaniechamy, to dobrowolnie strzelamy sobie w stopę i przegrywamy na starcie – nie możemy bać się żadnej kalkulacji i żadnej decyzji – nie możemy traktować jako “świętych” sojuszy – tylko nasz interes przetrwania i minimalizacji strat. Oczywiście nie za wszelką cenę [w sensie, że Polska stałaby się np. totalitarną i ludobójczą jakąś III Rzeszą Bis] – bo pewne wartości są tym umownym dzieckiem, którego nie wolno wylać z kąpielą [czyli środki nie mogą przedrukowywać i unieważniać celów]. Pytanie zasadnicze – czym są te wartości? Moim zdaniem – w bardzo, bardzo ciężkich czasach: to zachowanie tradycyjnego – obecnie tak zwalczanego – modelu rodziny [mama+tata+dzieci], prawo rodziców do wychowania [w tym edukacji] dzieci wg ich wartości [bez odgórnej kontroli i instytucjonalizacji rodziny], no i zasada dania przez państwo niezbędnego minimum bezpieczeństwa dla tej rodziny. Czyli – dach nad głową, żywność, środki utrzymania – i bezpieczeństwo osobiste – fizyczne. I te wartości winny być zachowane dla każdej rodziny – polskiej czy niepolskiej.