Rosja idzie na dno – szanse Polski [Video]

Pytanie na ile Rosja jest racjonalna. W czasie I WŚ w wycieńczonej wojną Rosji wybuchła rewolucja i potem krwawa wojna domowa. W czasie anarchii, biedy, głodu i zacofania Rosja stworzyła zagrożenie dla swoich obywateli i dla świata. Nie tylko militarne ale i ideologiczne co niestety trwa do dzisiaj. Po II WŚ w stanie wyniszczenia gospodarczego, ludnościowego, po przedwojennym wielkim stalinowskim ludobójstwie Rosja okupowała część zachodu i zagroziła pozostałej części. Rosjanie popierają cara będąc na granicy przeżycia biologicznego. Patrząc jak sąsiada zabiera tajna policja są w stanie wierzyć, że państwo w ten sposób dba o ich dobro. Zachód może wkroczyć w erę destabilizacji gdy obywateli bogatych państw nie będzie stać na wakacje w Hiszpanii ponieważ hedonizm i ideologie, za które nikt nie będzie chciał umrzeć stają się spoiwem tych społeczeństw.
Nigdy nie wiadomo jak blisko Rosji do przekroczenia progu racjonalności i wyboru destrukcji na zasadzie po nas choćby potop, bo lepiej dla świata, gdy go nie będzie niż gdyby miał być bez rosyjskiego imperium. A wolny świat nie jest gotowy na usunięcie tego zagrożenia tak jak był gotowy walczyć z III Rzeszą do jej ostatecznej klęski. Właśnie z powodu racjonalnych kalkulacji państw zachodnich, prób cywilizowania Rosji przez wizję wspólnoty gospodarczej i bogacenia się mamy obecną sytuację. Te plany UE po porażce dotychczasowej polityki powinny upaść ale tak się nie dzieje. Francja i Niemcy balansują między naciskiem USA a chęcią powrotu do dotychczasowej polityki. Po zwolnieniu nacisku anglosasów, kontynentalny zachód ruszy ze swoją „misją pokojową” oferując Kijowowi nową odsłonę planu mińskiego i niekończące się negocjacje, prowadząc w tle handel z Rosją i inwestując w jej gospodarkę. Myślę, że ponownie zredukują nasze wpływy ponieważ stoi za nimi realna siła gospodarcza i polityczna, której nie przebijemy. Ta polityka już się kształtuje. Mimo obecnego zwiększenia naszej roli w rejonie, UE nie zwolniła uścisku. Nadal trwa akcja „praworządność” obliczona na wsparcie sił antyrządowych, nadal blokowane są środki unijne, nadal brak wsparcia w kryzysie migracyjnym. Czyli nadal jest gra na chaos wewnętrzny i wyłonienie bardziej spolegliwego polskiego rządu. Nic w tej sprawie nawet nie drgnęło. Francja i Niemcy mają alergię na wizję wzmocnienia Środkowo-Wschodniej Europy. Jeżeli chodzi o Ukrainę to przed wojną Polska również była proukraińskim prymusem w regionie a mimo tego Ukrainy nie było stać choćby na to, by przed hotelem z polską delegacją nie powiewały banderowskie flagi. Nie mówiąc o włączeniu naszej delegacji w rozmowy pokojowe. Ostatecznie decyduje cyniczny układ sił i interesów.
Kluczowa w tym wszystkim jest determinacja USA.