Pandemia – pozytywy, lekcje i okazje do reform Polski (audio)

JSC – są dwa konkurencyjne projekty “Unii EuroAzjatyckiej” ten Kremla od Lizbony do Władywostoku – i ten Pekinu – pod hasłem Nowego Jedwabnego Szlaku. Oba ruszyły sporo przed Trumpem [odpowiednio oficjalnie w 2011 i 2013 – a faktycznie – biorąc pod uwagę planowanie strategiczne i działania zakulisowe – faktycznie w fazie “ukrytej” – jeszcze przed 2008 – np. umowę na Nord Stream 1 podpisano w 2006, zaś wzrost chińskiej asertywności nastąpił ok. 2005 – po “trwałym usadowieniu się” na ścieżce wzrostowej w globalizacji – po przyjęciu Chin do WTO w 2001]. Działania Trumpa zmierzają właśnie do złamania tego śmiertelnego zagrożenia procesów scalania lądowego Wyspy Świata – a generalnie na świecie – do złamania globalizacji – karmiącej wzrost Chin. Hipoteza wyjściowa Pana Krzysztofa o USA jako “nieuczciwym strażaku” to w moim pojęciu – stosując rozszerzone i zmodyfikowane podejście – docelowe podpalenie Wyspy Świata – by z globalnego konfliktu USA [otoczone oceanami] wyszły najmniej zniszczone – by zaprowadzić Pax Americana 2.0. Tzn. uważam, że USA nie tyle chce po kolei pokonać/zwasalizować UE [Europę] i Rosję – by postawić Chiny wobec przewagi sytuacyjnej USA – ile zamierza doprowadzić do “dziel-zwaśniaj- trzymaj się z dala wielkiego konfliktu – skorzystaj na końcu jako najmniej zniszczony – rządź światem”. Do tego moim zdaniem zmierza USA – nie do wielkich bezpośrednich konfrontacji USA kontra wielki gracz – tylko do wzajemnego “napuszczania” na siebie graczy w Eurazji – a wojny USA z pozycji “off-shore” mają służyć do inicjowania i intensyfikacji konfliktów między graczami. Jak katalizatory – jak koktajle Mołotowa. Gdzie “rozhuśtywanie” kryzysów w Eurazji i spychanie gospodarek i społeczeństw na skraj – przez to coraz twardsza gra o sumie zerowej – będzie w sumie prowadziło do wielkiej wojny wielkich graczy w Eurazji – tak to widzi moim zdaniem Waszyngton. Czyli USA w tej strategii ma wygrać nie dlatego, że osiągnie zwycięstwa izolując kolejnych graczy w Eurazji i ich pokonując [kinetycznie czy niekinetycznie] – tylko doprowadzając do ich wzajemnego wyniszczenia – a USA siłą rzeczy ostaną się na końcu jako najsilniejszy gracz globalny – i skorzystają wg prostej zasady “gdzie dwóch się bije – tam trzeci korzysta”. Niekoniecznie USA doprowadzą do tego przez udział bezpośredni USA w tych wojnach w strefach wpływu graczy [dla uzyskania przez USA nierównowagi w Eurazji i nakręcenia spirali eskalacyjnej między graczami Eurazji] – to może być cała paleta “wojen niekinetycznych i hybrydowych” [walutowych, finansowych, ekonomicznych, sieciowo-informacyjnych, epidemicznych itd] – w skrajnym wypadku nawet “pomoc bezinteresowna” – która i tak łamie balans między graczami i wyzwala eskalację konfliktów. Dla nas to ważne, by będąc w strefie zgniotu, w strefie kluczowej geostrategicznie i strefie rywalizacji między graczami Eurazji [Kreml, Pekin, Berlin] dokładnie patrzeć na ręce względem działań USA [i UK i Izraela] wobec Polski – analizując skutki krótko, średnio i długofalowe. Pod tym względem zgadzam się z Grzegorzem Braunem co do zasady maksymalnej ostrożności wobec graczy i analiz ewentualnościowych pod każdym względem: “Strzeżcie się Danajów nawet gdy składają dary”… Powtarzam od 2014 [i zauważam, że od 2018 przestałem być wyśmiewany] – gra dla nas idzie o PRZETRWANIE – Polaków i Polski. Zresztą – to będzie tyczyło praktycznie wszystkich graczy – dużych i małych. Bo nadzieje sterników USA na to, że przetrwają bez szwanku za oceanami – mam za płonne. Za bardzo są zadłużeni, za bardzo społeczeństwo rozchwiane [i coraz bardziej zniechęcone – a mówimy o narodzie, gdzie więcej broni w rękach obywateli, niż samych obywateli], zbyt wielki dług zaufania i dług oczekiwań, zbyt duże braki do nadrobienia [edukacja, infrastruktura, przemysł i usługi realne, motory wzrostu technologicznego]. Moim zdaniem – USA spychając świat w przepaść – to pomijając opór świata [vide memorandum Crowe’a] – USA same zostaną do przepaści wciągnięte – nie zdążą uzyskać suwerenności ekonomicznej i nawet więcej – koniecznej NADMIAROWOŚCI ekonomicznej i stabilności wewnętrznej – za bardzo zależą od świata ekonomicznie – a finansowo dolar zależy od rozpływu na cały świat [już nie ma parytetu złota – i nie ma, jak po II w.św. że USA dawało 50% PKB świata jako zastaw realny dolara – a to były dwa kamienie węgielne Bretton Woods]. No i OCZEKIWANY powrót infrastruktury i technologii do USA został zaczęty przynajmniej o dekadę zbyt późno [a faktycznie powinien się zacząć już w 2007 – po pierwszej fali kryzysu – którą na czas nie zwalczono zasadniczymi decyzjami – i kryzys uderzył z całą siłą w 2008] – a rozkład klasy średniej zbytnio posunięty, by ją w pozostałym USA “oknie czasowym” odbudować i rozwinąć do czasu Wielkiej Konfrontacji [moim zdaniem ca 2035-2040 max]. Bo budowa klasy średniej zaczyna się od edukacji, od wzajemnego sprzęgnięcia wzrostu przemysłu i technologii i specjalistów i kadr wysoko wykwalifikowanych [szczególnie w dobie IT i automatyzacji i lawiny Internetu Rzeczy i tzw. Internetu Wszystkiego] – a to sprawa min na pokolenie – rzędu 30 lat – a USA nie mają tego czasu – ba, jeszcze nawet nie weszły na tę ścieżkę, tylko o niej mówią… Która to Wielka Konfrontacja – owszem – będzie głównie w Eurazji – ale USA nie są izolowane ani bezpieczne od projekcji siły Eurazji [nawet gdyby wewnętrznie utrzymały stabilność – a moim zdaniem nie utrzymają – wewnętrzne napięcia są zbyt duże] . Moim zdaniem sternicy USA chcą powtórzyć w większej skali wariant I i II wojny światowej – gdy wkraczali na ostatku i rozdawali karty – a przedtem gracze wzajemnie się wyniszczali. Tak było w przypadku Europy – teraz plan USA dotyczy całej Wyspy Świata. Tylko, że wtedy USA były na ścieżce silnego wzrostu pod każdym względem – teraz są w fazie faktycznego kryzysu strukturalnego [i to wielowektorowego] i de facto w fazie zwijania. Dlatego Trump tak mówił i mówi jak mantrę: “zróbmy Amerykę na powrót wielką” …bo USA słabło i słabnie – a dla wygrania tej globalnej rozgrywki – winno już być na ścieżce wzrostu i po zasadniczych reformach wewnętrznych. Bo dotychczasowe wygrane USA [tak akcentowane w PR] w wojnach handlowych z Chinami czy podobne sukcesy – mają charakter taktyczny – strategicznie USA dalej się zapada i dryfuje – i dotąd nie odpaliło “strategicznego motoru wzrostu”…a na efekty i owoce dające nowa siłę [co kosztuje przecież krocie na początku – w ZAINWESTOWANIU w ów motor wzrostu]….wg mnie nie dadzą rady ich uzyskać w realnym czasie, który pozostał…