Białoruś będzie kluczowa w latach 2019-2020 – analiza (audio)

Polska może bardzo wpłynąć na los Białorusi. Warunkiem jest przygotowanie Wojska Polskiego [ale z Amerykanami] do całkowitej neutralizacji i zajęcia Obwodu Kaliningradzkiego w razie próby zajęcia Białorusi [ale i Bałtów]. Obwód Kaliningradzki to odcięty kocioł. W TAKIM układzie Rosji nie opłacałoby się utracić “niezatapialnego lotniskowca Bałtyku”, zaś korzyść z sygnalizacji strategicznej całemu światu, że Rosja “robi co chce” względem hegemona, NATO, UE, sąsiadów – i że ustawia stolik gry z USA – byłaby mocno wątpliwa, cała sprawa łącznie – i to głównie przez samych Rosjan – by została odebrana bardziej jako klęska wizerunkowa Rosji, niż zwycięstwo. Warunkiem jest koncentracja środków precyzyjnych i świadomości sytuacyjnej przeciw Obwodowi Kaliningradzkiemu – i bardzo szybkie tempo działań po obezwładnieniu aktywów nieprzyjaciela. Co ważne – takie asymetryczne uszykowanie wojsk przeciw Obwodowi Kaliningradzkiemu, bez uszykowania przeciw Białorusi, podkopało by argumentację Kremla, że Rosja chce chronić “młodszego brata” [tj. Białoruś] przed zakusami NATO, a to jest główny pretekst głoszenia konieczności “integracji” Białorusi z Rosją. Oczywiście to technicznie wszystko wymaga [prócz innych spraw, zwłaszcza odpowiedniej ilości lotnictwa i wojsk lądowych] rozwinięcia sieciocentrycznej świadomości sytuacyjnej real-time i pozycjonowania celów też w czasie rzeczywistym dla efektorów precyzyjnych [rakietowych i lufowych – np. amunicja precyzyjna naprowadzana półaktywnie Vulcano-Dardo, gdyby zakupić ja dla naszych Krabów, ma prosto z półki zasięg 80+ km – co pozwala pokryć min 90% terenu Obwodu Kaliningradzkiego z Polski [a 100% przy otoczeniu także z Litwy], a od 2020 będzie amunicja precyzyjna Nammo o zasięgu 130 km, która tylko z Polski by pozwoliła pokryć 100% terytorium Obwodu Kaliningradzkiego]. Jednak ten wariant ma sens tylko tymczasowo – po wyjściu USA z Europy na Pacyfik byłby czas rewanżu i “odkucia się” dla Rosji. Co innego w przypadku posiadania przez Polskę i głowic asymetrycznego odstraszania – do operacji specjalnych [bez nosicieli] na terenie wroga przeciw jego najczulszym instalacjom strategicznym – i w przypadku kolejnego podniesienia poprzeczki koszt-efekt przez zbudowanie saturacyjnej SILNIEJSZEJ od rosyjskich, strefy A2/AD Tarczy Polski. Czyli – warunkiem koniecznym “otoczenia’ takiego planu są głowice odstraszania strategicznego – i A2/AD Tarcza Polski. Wtedy TAK – takie działanie miałoby długofalowo sens dla Polski. Od razu spowodowałoby to zarazem REALNE przyciągniecie Białorusi pod nasz parasol do naszej strefy ekonomicznej [skomunikowanej z Zachodem, z UE, ale i z Bałtykiem] – i załatwienie problemu ciernia kaliningradzkiego. Podkreślam – chodzi o działania DŁUGOFALOWE. Nawet jeżeli Białoruś zostanie przyłączona do Rosji, to w przyszłości, przy krytycznym osłabieniu Rosji, bardzo łatwo mogłaby się obrócić oddolnym zrywem na Polskę [nawet niekoniecznie na NATO czy USA czy UE – po prostu na Polskę], ale tylko wtedy, gdybyśmy mieli te aktywa. I to powinien być cel strategiczny Polski – głowice, sieciocentryczna A2/AD Tarcza Polski z pełną świadomością sytuacyjną dla działań real-time i dla projekcji broni precyzyjnych dalekiego zasięgu – na tyle, by i Polska i Białoruś były po całej akcji pod wspólnym parasolem, a Obwód Kaliningradzki – został całkowicie zneutralizowany i zajęty.